ADE gaat bijna van start: Waar zijn de vrouwelijke top-dj's?
In dit artikel:
Het Amsterdam Dance Event (ADE) nadert, maar de affiche laat opnieuw een hardnekkig patroon zien: dj‑headliners zijn grotendeels mannelijk. In de DJ Mag Top 100, de wereldwijde ranglijst van populairste dj’s, domineren al jaren mannen; waar in 2014 nog maar drie vrouwelijke acts stonden, telt de meest recente editie één vrouw in de top 10 en in totaal dertien vrouwen. Ook op ADE zelf blijft ongelijkheid zichtbaar: van de 1.585 artiesten dit najaar zijn er slechts 267 geen mannen (16,85%). Pas sinds 2023 sluit minimaal één vrouw het hoofdpodium van Amsterdam Music Festival (AMF) af — toen deed Charlotte de Witte dat — maar dat onderstreept vooral hoe recent en moeizaam verandering optreedt.
Brondeskundigen en artiesten noemen meerdere oorzaken. Eva van Manen van rosetta., een platform voor vrouwelijke en non‑binaire producers, wijst op historische en culturele barrières: technische rollen in de muziekindustrie worden traditioneel als mannelijk gezien, waardoor vrouwen vaker hun vaardigheden moeten bewijzen en vaccinatie tegen vooroordelen krijgen. Gebrek aan zichtbaarheid op flyers, in promoties en bij workshops ontmoedigt aspirant‑dj’s: wie nooit vrouwen achter de decks ziet, krijgt het signaal dat het niet voor haar is.
Ook seksisme en kleine dagelijkse vernederingen spelen een rol. DJ Je Moeder (Esther Goedvolk) beschrijft neerbuigende reacties, verzoekjes tijdens sets en momenten waarop ze voor barpersoneel werd aangezien. Veel vrouwelijke dj’s reizen met een tourmanager vanwege hun veiligheid en om ongewenste situaties te vermijden. Het gevolg: minder boekingen, minder erkenning en een vertraagde instroom van talent.
Sommigen beweren dat het genre slechts om de muziek draait, ongeacht wie draait; dat is volgens critici een bevoorrecht standpunt. Representatie maakt volgens hen wel degelijk verschil: meer vrouwen op podia draagt bij aan eerlijkheid, diversiteit en creativiteit. Tegelijk tonen festivalprogrammering en organisaties verschuivingen: dit jaar bracht AMF bijvoorbeeld KI/KI als eerste Nederlandse vrouw op het hoofdpodium en voegde het twee andere vrouwelijke acts (Sara Landry en Miss Monique) toe als “vernieuwende namen”. Die stappen zijn symbolisch — ze geven aan dat grote organisaties erkennen dat het evenwicht moet verbeteren — maar het streven blijft dat het in de toekomst vanzelfsprekend wordt en er niet langer over “vrouwen op het podium” gesproken hoeft te worden.