Column: En de Oscar gaat naar...

In dit artikel:

Rick Evers beschrijft in zijn column hoe kleine protocolfoutjes tijdens staatsbezoeken juist vaak de meest aansprekende momenten opleveren — en hoe die onvolkomenheden volop online worden gedeeld. Volgens hem hoort een staatsbezoek tot het hoogste diplomatieke niveau, waar alles tot op de seconde geregeld lijkt, maar juist de onverwachte slippertjes aandacht trekken en het bezoek menselijk maken.

Hij haalt twee voorbeelden aan. Tijdens een netwerklunch in Auckland reikte koning Willem‑Alexander naar een glas dat er niet stond; koningin Máxima bracht het schijnbaar uit het niets, waardoor de situatie charmant werd opgelost. Veel opvallender speelde zich volgens Evers af in Suriname, in een zalencentrum genaamd Ballroom Prince: personeel schonk prosecco in tijdens de toespraak en liet per ongeluk glazen omvallen over gasten. Later probeerden zowel een medewerker als de adjudant van de koning tegelijk het koningsglas aan te reiken; de koning greep het van links, de adjudant bleef beduusd achter. Bij het fotomoment nam de koning zelf de regie en riep zijn adjudant orders toe om de konvoautootjes te verplaatsen — een bijrol die Evers met humor prijst en de adjudant nomineert voor “beste bijrol van 2025”.

De hofhouding is volgens de column geïrriteerd dat dergelijke anekdotes in de media de boventoon voeren; zij zouden liever serieuze berichtgeving zien. Toch bewijzen de virale filmpjes dat het publiek juist op die menselijke scènes reageert, wat het bereik van het bezoek vergroot en het koningspaar sympathiek neerzet. Evers verwijst ook naar koning Charles als iemand die zulke ludieke media‑momenten al langer omarmt, maar twijfelt of Willem‑Alexander dat podium vaker zal zoeken.