Dit is hoe 'Hollywood-daddy' Pedro Pascal uitgroeide tot de meest geliefde showbizz-vader
In dit artikel:
Pedro Pascal — geboren als José Pedro Balmaceda Pascal in Chili en als baby met zijn ouders naar de VS gevlucht — groeide van lang worstelende acteur tot één van Hollywoods meest geliefde gezichten. Zijn doorbraak kwam na jaren van kleine rollen en financiële tegenslag: in 2014 werd hij gecast als prins Oberyn Martell in Game of Thrones, waarna grotere hoofdrollen in Narcos volgden en vooral zijn rol als Joel in The Last of Us (2023) hem wereldwijd de bijnaam “daddy” bezorgde. Die titel verwijst naar het combinatiebeeld van zorgzame, emotionele vaderfiguur en aantrekkelijke, stoere man die veel fans aanspreekt — een imago dat Pascal zelf ook speels uitbaat, wat viraal ging toen hij op de rode loper een provocerende grap maakte.
Zijn aantrekkingskracht gaat hand in hand met een eigenzinnige stijl: Pascal speelt met genderconventies, verschijnt opvallend op Met Gala en in Cannes en draagt ook nadrukkelijk nagellak en korte outfits die op sociale media veel aandacht trekken. Buiten mode en acteren profileert hij zich als maatschappelijk betrokken stem. Toen zijn zus Lux Pascal in 2021 als transvrouw uitkwam, steunde hij haar publiekelijk en gebruikte hij platforms—zoals de rode loper—om aandacht te vragen voor de bescherming van transgender vrouwen. Hij spreekt zich daarnaast uit tegen onrecht in bredere zin, van Black Lives Matter tot de situatie in Gaza.
Privé houdt Pascal bewust de deuren dicht; hij geeft zelden details over relaties om persoonlijke levens minder blootgesteld te houden aan media-aandacht. Hierdoor zijn romances vaak onderwerp van speculatie — zo circuleerden in 2025 geruchten over dates met Jennifer Aniston, die hij ontkende en als vriendschappelijk omschreef. Hoewel hij momenteel geen vader is, sluit hij het ouderschap niet uit; hij heeft publiekelijk gezegd dat hij ooit kinderen wil en het idee van samen films kijken zoals zijn ouders deed hem aanspreekt.
Kortom: Pedro Pascal is geëvolueerd van doorzetter met moeilijke start tot cultureel fenomeen dat acteerprestatie, modieuze nonchalance en politiek engagement combineert — en daardoor een atypische, maar veilige plek kreeg in de hedendaagse popcultuur.