Emma Heesters blikt terug op eenzaam jaar: 'Moeilijk hoofdstuk in mijn leven'

In dit artikel:

Emma Heesters blikt in een openhartig interview met Grazia terug op een zwaar en soms eenzaam jaar en kijkt voorzichtig vooruit naar 2026. Eind 2024 kreeg ze de diagnose waarvoor ze langdurig behandeld moest worden; daarna volgde een periode van vechten, onzekerheid en stilstand in haar carrière. Hoewel radiostations haar muziek bleven draaien, voelde ze zich vaak alleen omdat mensen moeilijk konden invoelen wat chemotherapie en levensangst betekenen.

Onlangs ontving ze de eerste druk van haar boek Alles wordt beter, waarin ze het ziektehoofdstuk van haar leven op papier zet. Het uitgeven van het boek was een emotioneel moment en een manier om dat hoofdstuk te verwerken, al verwacht ze niet dat het ooit volledig afgesloten zal zijn. Wel geeft het haar ruimte om 2026 “fresh” te beginnen en weer als artiest aan de slag te gaan.

Op het podium is ze inmiddels weer te zien, maar fysiek is ze nog niet op het oude niveau. Emma worstelt met aanhoudende vermoeidheid: een optreden kost haar vaak een hele dag opladen voor een halfuurtje op het podium. In haar enthousiasme heeft ze al veel toezeggingen gedaan, maar merkt ze telkens teleurstelling wanneer haar lichaam het niet bijhoudt. Mentaal voelt ze zich sterker door wat ze heeft doorgemaakt, maar die kracht kwam tegen een hoge prijs en voelt dubbel.

Tijdens De Amsterdamse Zomer kondigde ze aan in remissie te zijn, iets wat zij ervaart als een tweede kans om haar leven opnieuw vorm te geven. Dat heeft haar doen nadenken over wat haar echt blij maakt; ze wil meer rust en minder prestatiedruk inbouwen. Emma benadrukt dat rust nemen niet gelijkstaat aan egoïsme, en dat ze bewuster wil kiezen wanneer ze ja zegt.

Kortom: Emma bevindt zich in een hersteltraject waarin emotionele verwerking, lichamelijke herstelproblemen en de heroriëntatie op werk en persoonlijke grenzen centraal staan.