Eva Eikhout heeft het FFU-syndroom: 'Ik zie mezelf niet als beperkt'

In dit artikel:

Eva Eikhout (29) werd met het zeldzame FFU-syndroom geboren en mist daardoor grote delen van haar armen en benen. In een interview voor Grazia vertelt ze hoe dat haar leven heeft gevormd: niet als beperking die haar tegenhield, maar als een onderdeel van wie ze is. Haar ouders reageerden praktisch en nuchter; Eva herinnert zich dat zij haar altijd gewoon als Eva zagen: “Voor hen was ik gewoon Eva, precies goed zoals ik was.”

Op haar negentiende ging Eva op zichzelf wonen en bouwde ze een leven met praktische oplossingen. Ze heeft dagelijks een zorgteam dat helpt bij taken als douchen, aankleden en koken, en rijdt met een aangepaste auto. Hoewel ze soms dingen mist — fietsen staat daarbovenaan — probeert ze vooral te focussen op wat wel kan. Op foto’s verbergt ze vaak haar benen omdat ze die minder mooi vindt, maar ze is trots op andere kenmerken zoals haar ogen en taille.

Eva deelt ook de minder luchtige kant: directe of onhandige vragen van onbekenden over haar lichaam en intieme zaken, en aannames over relaties — mensen vroegen vroeger zelfs of haar partner ook een beperking had. Zulke opmerkingen leidden ertoe dat ze leert beter grenzen te stellen, maar ook dat ze keuze maakt voor openheid om vooroordelen te doorbreken en een realistischer beeld van mensen met een ander uiterlijk te geven.

Professioneel zet ze die missie om in actie: als programmamaker en spreker en vanaf november met haar theatershow Het Leven Is Kort, Net Als Ik. Met humor en eerlijkheid behandelt ze daar zowel alledaagse overwinningen als rouw en gemiste mogelijkheden, met als doel publiek te inspireren om het leven voluit te pakken. Haar verhaal vormt één van de portretten in de nieuwe Grazia, waarin ook Tessa en Resi aan het woord komen over zichtbaar willen zijn en niet gedefinieerd willen worden door hun uiterlijk.