In de spotlight: Bonnie Tyler

In dit artikel:

Bonnie Tyler, geboren als Gaynor Hopkins op 8 juni 1951 in Wales, bouwde langzaamaan een carrière op die evenveel mislukkingen als mondiale successen kent. Ze startte in 1969 na een talentenjacht als achtergrondzangeres en in de band Imagination; haar artiestennaam kreeg ze op advies van een platenmaatschappij. Vroege singles wisselden flop en succes af: My! My! Honeycomb verdween zonder veel aandacht, Lost In France deed het beter en More Than A Lover werd zelfs van televisie geweerd.

Een cruciaal moment kwam in 1977 toen een operatie aan haar stembanden en het negeren van rustadvies haar die karakteristieke, schorre stem gaven. Die rasp hielp haar later internationaal door te breken; het nummer It’s A Heartache werd een grote hit. Na teleurstellende derde en vierde albums koos ze voor een platenwissel en werkte ze samen met producer Jim Steinman. Die samenwerking leidde tot Total Eclipse Of The Heart, uitgegroeid tot een van de bekendste powerballads ooit.

Tyler bleef een volhouder: in 2013 deed ze mee aan het Eurovisie Songfestival met Believe In Me (ze werd negentiende) — drie decennia nadat ze in 1983 afwees omdat ze vond dat dat moment niet paste. Ze heeft kritiek op de contest omdat die te politiek zou zijn en volgens haar een liedjesschrijfwedstrijd hoort te blijven.

Haar repertoire heeft daarnaast een vreemde nasleep: enkele nummers die zij bracht, werden later door anderen grootgemaakt, waaronder Bon Jovi, Tina Turner, Cher en Bryan Adams. Privé is ze al sinds de jaren ’70 getrouwd met oud-judoka Robert Sullivan; het paar houdt lange tijd een stabiele relatie, ondanks vroegere ontrouw en een in 2016 naar buiten gebrachte bewering van een fan waar Tyler niet publiekelijk op inging. Zij heeft nooit de weg van drank of drugs gekozen, geniet van een glas wijn en gebruikt soms een shotje Jack Daniels met Red Bull vóór optredens. Ze omarmt het label ‘guilty pleasure’ eerder met humor dan schaamte.

Het levensverhaal van Bonnie Tyler toont hoe vasthoudendheid, eigenheid en een onconventionele stem een onuitwisbare plaats in de popgeschiedenis kunnen afdwingen.