Kim Pieters over 'WIDM' en het gedrag van Merel Westrik

In dit artikel:

Kim Pieters, die eerder zelf de Mol was, viel afgelopen zaterdag af vlak voor de finale van het jubileumseizoen van Wie Is De Mol?. In een gesprek met Splinter Chabot in Niet De Mol legt ze uit waarom de rol van oud-Mol haar extra scherp hield: de constante druk en alertheid maakte het spel “best wel pittig” en gaf tests ineens meer betekenis.

Voordat het spel écht losbarstte koos Kim bewust voor observatie boven initiatief: eerst mensenkennis verzamelen, daarna handelen. Ze lette vooral op authenticiteit en op klein gedrag waaruit volgens haar mollen blijken — bijvoorbeeld minder focus op het winnen van geld en meer geveinsd gedrag in nabesprekingen. Tijdens opdrachten prioriteerde ze het inbrengen van geld in de pot en noteerde zelfs in de tram haar verdachtmaking richting Sahil. Toen de pot later volledig werd leeggehaald was ze teleurgesteld, maar vond ze ook waardevolle informatie uit die actie.

Een cruciaal moment was de lunchopdracht waarbij kandidaten gerechten moesten herkennen; Kim rook direct dat haar dessert zuur was. Omdat de groep het goed raadde, moest zij het spelmoment verlaten, wat haar frustreerde: ze verloor niet alleen de kans op Jokers maar ook een tafelgesprek waar veel informatie te halen viel. Bij de zangopdracht in de speedboot stootte Merels keuze voor een moeilijk mee te zingen Spinvis-nummer haar tegen de borst; dat, gecombineerd met andere signalen, wekte volgens Kim mollenachtige verdenkingen.

Om te checken of Merel echt als kandidaat of als Mol-affiche werkte, bekeek Kim ook het Molboekje van haar — een manier om te voelen of iets authentiek was of gedaan uit verplichting. In de aflevering was te zien dat Kim haar test invulde met Merel in gedachten. Kort samengevat: als oud-Mol speelde Kim een terughoudende, observatorachtige rol, lette scherp op kleine aanwijzingen en concludeerde dat bepaalde keuzes van Merel verdacht overkwamen.