Kunnen harde grappen over Marco Borsato? BN'ers zijn verdeeld

In dit artikel:

Het satirische tv-programma Even Tot Hier kreeg kritiek en steun nadat het harde grappen maakte over Marco Borsato — van verwijzingen naar “naakt behangen” en dubbelzinnige handgebaren tot opmerkingen over het “mores binnen het gezin”. Dat voedde deze week een bredere discussie in media en entertainment: mogen zulke scherpe grappen over iemand die beschuldigingen onder ogen ziet?

Voorstanders benadrukken dat satire juist dat doel heeft: scherp, confronterend en maatschappelijk reflecterend. Tv-kenner Victor Vlam stelt dat harde grappen horen bij satire en mensen aan het denken zetten; radiodj Barend van Deelen noemt het noodzakelijk en vindt dat men nog moet kunnen lachen om dit soort onderwerpen. René Karst staat er deels achter: hij kan om dubbelzinnige grappen lachen maar wil eerst afwachten wat er feitelijk uit onderzoek blijkt. Muzikant Orgel Joke en zanger Henk Westbroek voegen eraan toe dat humor gesprekken mogelijk maakt en dat een verbod op harde grappen een risico vormt voor bredere censuur van humor.

Tegenstanders vinden dat Even Tot Hier de grens van fatsoen overschreed. Zanger Ziggy Krassenberg waarschuwt dat humor niet ten koste mag gaan van iemands menselijkheid en dat herhaaldelijke beledigingen onnodig kwetsend zijn. Realitysterren Louisa Janssen en Michella Kox wijzen op de presumption of innocence en op de impact van spot op betrokken familieleden; Greetje Hakvoort betoogt dat een grap pas geslaagd is als het onderwerp er zelf om kan lachen — iets wat niet vanzelfsprekend is bij beschuldigingen.

Samengevat draait de discussie om twee tegenstrijdige belangen: de rol van satire als maatschappijkritisch instrument en de zorg voor respect, proportie en bescherming van reputaties en betrokkenen. De meningen blijven verdeeld, waarbij voorstanders vooral de vrijheid van humor benadrukken en tegenstanders waarschuwen voor onnodige beschadiging van personen en hun naasten.