Marc-Marie schaamt zich ervoor dat hij zich overal voor schaamt

In dit artikel:

Marc‑Marie Huijbregts zegt in De Perstribune op NPO Radio 1 dat hij zichzelf voortdurend schaamt — en dat hij zich zelfs schaamt dat hij zich overal voor schaamt. Hij plaatst dat verschijnsel tegenover BN’ers die hun eigenaardigheden tentoonspreiden (als voorbeeld noemt de presentator Matthijs van Nieuwkerk en diens bekende angst voor snelwegen) en waarschuwt dat zelfbeklag snel koket kan overkomen en het ego kan strelen.

Wat precies schaamt hij zich voor? Hij somt uiterlijke zaken op — hij vindt zichzelf lelijk en vooral zijn stem stoort hem, iets waar anderen ook op reageren — maar zegt ook dat het benoemen van die gevoelens hem regie geeft: door het zelf te zeggen houd je controle. Tegelijk erkent hij dat die openlijke schaamte soms als een vorm van zelfverheerlijking kan werken, en dat hij zich mogelijk minder schaamt voor zijn innerlijke eigenschappen.

Kort gezegd: Huijbregts voert een eerlijke reflectie over schaamte die balanceert tussen oprechte kwetsbaarheid en het risico van performatieve zelfkritiek.