Perla Joy over femicide in gezin: 'Ik rouw zowel om mijn vader als mijn moeder'

In dit artikel:

Perla Joy (33) maakte voor HUMAN de documentaire Blauwdruk, waarin ze openlijk vertelt hoe het is om op te groeien als kind van zowel een slachtoffer als de dader: haar moeder werd door haar vader vermoord. De film brengt ook andere nabestaanden aan het woord en onderzoekt het fenomeen femicide — Perla ontdekte vijf jaar geleden dat in Nederland ongeveer eens in de tien dagen een vrouw door (ex-)partners wordt gedood — en waarom dat begrip belangrijk is om deze geweldscycli te begrijpen.

In haar verhaal schetst Perla een huiselijk leven met twee gezichten: haar moeder was de emotionele en zorgzame ouder, haar vader toonde affectie op andere, praktischere manieren. Toen Perla zestien was en haar moeder de scheiding aankondigde, escaleerde de situatie: haar vader ging controleren, stalken en pesten, met het doel haar te isoleren. De gebeurtenissen leidden uiteindelijk tot de moord op haar moeder. Voor Perla brak daarmee niet alleen het verlies van haar moeder aan, maar ook het verlies van de ouderrol van haar vader — het gezin viel uiteen, de kinderen werden opgevangen door familie en vrienden, en werden geleefd door politieonderzoek, begrafenis en rechtszaak.

De emotionele nasleep kenmerkte zich door intens verdriet dat lange tijd onbesproken bleef; Perla beschrijft een taboe rond rouw en ervaren onbegrip van sommige volwassenen, wat het moeilijk maakte steun te vinden op school. Pas na haar verhuizing naar Amsterdam voor studie, in een omgeving waar niemand haar verleden kende, begon ze echt over het gemis te praten. Die periode was ook therapeutisch: lichaamsgerichte traumatherapie hielp haar om het trauma taal en ruimte te geven.

Blauwdruk wil niet alleen feiten laten zien maar het complexe identiteitsvraagstuk onderzoeken van kinderen die loyaal voelen aan zowel het slachtoffer als de dader. Perla rouwt om beide ouders en worstelt met vragen over wie haar vader was en waarom hij handelde zoals hij deed — zonder behoefte aan contact, maar met de drang te ontleden wat er menselijk achter zat. De impact op haar gevoel van veiligheid, relaties en haar zenuwstelsel is groot geweest, maar inmiddels heeft ze hulpbronnen: vrienden, professioneel werk als coach, een huis in de natuur en plannen om familie in Australië te bezoeken.