Resi heeft alopecia: 'Mijn kale hoofd voelde als een bevrijding'

In dit artikel:

Resi (28) vertelt in Grazia hoe alopecia haar leven al bijna twintig jaar beïnvloedt: de haaruitval begon op haar tiende, behandelingen met hormoonzalf en lichttherapie volgden, maar rond haar vijftiende stopte ze daarmee vanwege bijwerkingen en wisselend resultaat. Jarenlang wisselden momenten met haren en kale plekken elkaar af, vooral tijdens stressperiodes. In de puberteit voelde ze schaamte en probeerde ze plekjes te verbergen met haarpoeder of andere kapsels.

Vier jaar geleden vertelde ze open aan haar partner Maikel dat haar haar mogelijk helemaal zou uitvallen; zijn rustige, liefdevolle reactie gaf haar veel steun. Twee jaar geleden verloor ze definitief al haar haar — precies toen zij en Maikel hun eerste huis kochten — en koos ze samen met hem voor contact met een haarwerkspecialist. Het opzetten van een haarwerk gaf haar direct rust; er werd een persoonlijk exemplaar op maat gemaakt, waarvoor ze vier maanden wachtte. Die periode gebruikte ze om zich voor te bereiden en uiteindelijk koos ze er bewust voor haar hoofd kaal te scheren, wat ze als praktisch en bevrijdend ervaarde.

Resi zegt nu dat ze zich sterker en zelfverzekerder voelt: “ik ben mooi met én zonder haar.” Ze draagt haar haarwerk wanneer ze wil, maar gaat steeds vaker zonder de deur uit. Haar verhaal draait niet alleen om esthetiek, maar om zelfacceptatie en het terugwinnen van controle. Als advies aan anderen met alopecia raadt ze geduld en tijd aan: je identiteit hangt niet af van je haar.

Alopecia is een auto-immuunziekte die onvoorspelbaar kan verlopen en door stress verergeren; behandelingen bestaan onder meer uit medicinale zalf, lichttherapie en haarprothesen. In dezelfde Grazia-editie delen ook Tessa en Eva hun ervaringen met niet-normatieve uiterlijke keuzes.